Op Dolle Dinsdag in de Tweede Wereldoorlog worden er in Waalwijk twee landwachters ontvoerd. De Duitsers komen er een dag later achter en laten dit niet over hun kant gaan. Ze nemen keiharde tegenmaatregelen. Als de twee niet binnen anderhalf uur terug zijn, worden drie mensen gefusilleerd. De burgemeester, Vincent Hoffmans en zijn broer Joop worden voor het vuurpeloton gezet want de landwachters komen niet op de afgesproken tijd terug. De burgemeester en Joop komen om. Vincent niet.
De drie hadden niets te maken met de verdwijning van de landwachters. De Duitsers zien het anders. De burgemeester is als vertegenwoordiger van het gezag verantwoordelijk, vinden ze. Vincent en Joop hebben de pech dat hun neef, met dezelfde achternaam, bij de verdwijning betrokken is.
Betrokken of niet, de drie worden voor het vuurpeloton gezet. De executie zou eigenlijk op het plein voor het raadhuis in Waalwijk zijn. De burgemeester vraagt de Duitsers of het achter het raadhuis mag zijn zodat zijn vrouw en dochter het niet zien. De burgemeesterswoning is namelijk aan de voorkant. De soldaten nemen de burgemeester en de broers mee en laten de drie achter het raadhuis voor een muur opstellen.
'Feuer!'
Twee Nederlandse SS’ers vuren op het commando ‘Feuer!’ op de mannen en om 13.37 uur vallen ze neer. Dood, zo wordt gedacht. Maar Joop beweegt nog. Er wordt gevraagd om een genadeschot en dat wordt gegeven. Daarna vertrekken de Duitsers.
Vincent blijkt nog in leven te zijn. Hij kwam overeind, strompelde naar de Winterdijk en rende het weiland in. Daar kwam hij in het prikkeldraad terecht. Iets wat zijn leven redde. Anders was hij in de sloot beland en verdronken.
Een gedenksteen herinnert aan wat er de dag na Dolle Dinsdag in Waalwijk gebeurde.
Drie liter bloed
Vincent wordt door mensen van het Rode Kruis, die in het raadhuis zitten, gered. Ze weten een bedrijfje dat nog auto’s heeft. Zo brengen ze Vincent, in een auto naar het Groot Zieken Gasthuis in Den Bosch. Daar wordt zijn leven gered. Een wonder, want Vincent was drie liter bloed verloren.
In Den Bosch begint de lange weg naar herstel. Vincent wordt nooit de oude. Zo kan hij nooit meer volledig werken. Trouwen en kinderen krijgen, doet hij ook niet. Vincent vindt dat hij met zijn geestelijke litteken uit de oorlog geen kinderen moest opvoeden. De gebeurtenis op de dag na Dolle Dinsdag had hem voor het leven getekend.
