Eind 1946 krijgt Mietje Meulendijks-Van der Kuijlen een brief van het Rode Kruis. Met trillende vingers scheurt ze de enveloppe open. De boodschap komt hard aan. Haar man Sjef is op 1 september 1944 overleden in Ravensbrück.
Geld verdienen
Om geld voor zijn gezin te verdienen gaat Sjef Meulendijks - wever van beroep - in de oorlog in Duitsland werken. “Volgens Duitse papieren heeft hij daar grondwerkzaamheden gedaan voor bekabeling. De werkomstandigheden zijn slecht en in 1943 volgt er een staking. Mijn vader wordt gezien als stakingsleider en komt in strafkampen terecht. Niemand weet op dat moment of hij nog in leven is,” vertelt Theo.Hij is dan vier jaar en wacht samen met zijn moeder en zus op de terugkeer van Sjef. Ook na de bevrijding. Theo: “We waren arm, mijn moeder had niet genoeg geld om eten voor ons te kopen. Ze ging werken in de kerk en in de garderobe van een danszaal.”
De advertentie van het optreden van Winando.
Nóg steeds boos
Theo doet zijn verhaal op het Sobriëtasplein in Helmond. Zijn moeder leest in de krant dat er in het Sobriëtas-gebouw een optreden is van hypnotiseur/waarzegger Winando. Theo: “Je kon allerlei vragen aan hem stellen. De familie had geld ingezameld, zodat mijn moeder er naar het optreden kon.” Tijdens de voorstelling in oktober 1945 richt Winando zich tot Mietje. Zonder haar te kennen weet hij daar haar man in Ravensbrück verblijft, maar: ‘In het voorjaar komt hij thuis!’
Theo is nóg steeds boos als hij het over Winando heeft. Diens valse hoopgevende voorspelling heeft het leven van zijn moeder kapotgemaakt. “Hij heeft mijn moeder en ons gruwelijk opgelicht. Mijn moeder was in het voorjaar altijd ‘lastig’ omdat Sjef thuis kon komen. 26 jaar na de voorspelling zat ze nog op Sjef te wachten. Elk jaar weer. Het is eigenlijk schandalig. De dag voor haar dood sprak ze er nog over dat ‘onze Sjef’ thuis zou komen.”
Mietje sterft op 24 oktober 1971, precies 26 jaar na de voorspelling van Winando. De hoop op de terugkeer van ‘onze Sjef’ neemt ze mee haar graf in.
