Piet van Gils laat de bezetting door de Duitsers niet zomaar over zijn kant gaan. ''Hij was altijd bezig met de verzetskrant Trouw en we hoorden ook dat hij piloten hielp naar Engeland te komen'', vertelt Nel Eichholtz - van Gils, zijn zusje. Ze is 15 jaar als het helemaal fout loopt voor Piet. ''Piet kreeg de doodstraf.'' Dat omdat hij meewerkt aan een illegale krant.
Tijdens de oorlog zijn veel kranten verboden. Op het uitgeven van een krant die niet goedgekeurd is door de bezetter staan zware straffen. Dat weerhoudt verzetsstrijders er niet van zelf kranten te maken en te verspreiden. Piet van Gils is zo’n verzetsman. Hij werkt in West-Brabant mee aan de uitgave van de illegale krant Trouw.
''Piet kwam wel eens thuis en dan gaf hij een hele stapel kranten aan ons'', herinnert Nel zich. Zij en haar zus, tieners toen, brengen de kranten rond. Totaal onwetend van het enorme gevaar dat ze lopen. ''We hadden de adressen van de huizen waar we ze in de bus mochten doen. Aan de ene kant van de straat liepen Duitsers en wij liepen aan de andere kant. Maar we waren helemaal niet bang toen. Kinderen, ja, die durven alles!''
Gevangen in Haaren
Als Piet in maart '44 bij de verzetsgroep van Trouw is, wordt hij opgepakt. Samen met zijn vrouw Emilie samen wordt Piet gevangen gezet. De Duitsers brengen Piet naar Haaren. Daar ondergaat hij zware verhoren en wordt hij gemarteld. ''Hij dacht: als Emilie maar naar huis kan'', vertelt Nel, ''dan is zij tenminste veilig.'' Emilie zegt tegen Piets familie later dat ze toen al wist dat ze Piet nooit meer zou zien.
''Het was een akelige, nare tijd voor ons. We wisten helemaal niet dat hij van Haaren naar Vught was gebracht en daar ter dood veroordeeld werd.'' 75 jaar later brengt dit drama Nel nog altijd aan het huilen. ''Het was zo erg'', snikt ze.
Piet van Gils wordt op 10 augustus 1944 geëxecuteerd. Drie maanden later wordt zijn zoontje 'jonge' Piet geboren. Het gebeurt rond de bevrijding van West-Brabant. ''Wij waren helemaal niet blij om die bevrijding. Het was pas gebeurd met Piet. Maar er was geen tijd voor rouw. Het was een hele rare tijd.''
